بسم الله الرحمن الرحیم
اولی: ببین چرا بقیه اینقدر سوسولن، ولی ما نیستیم؟ فکر کنم ما چون بچه جنگیم اینطوریم. دومی: شما با اون سن بیست و سه سال و اندی بچه کدوم جنگی آخه؟!
همون اولی: در حین برگزاری بازی چین-ازبکستان نشسته بود پای تلویزیون و مرتب دعا می کرد چین حذف بشه. دومی: آخه چین یک قدرته. حذف نمیشه که. اولی: چه ربطی داره. مگه آلمان و فرانسه کم قدرت بودن. آخرم حذفم شدن. اولی: چقدر این چینیا زشتن. شبیه همین خرچنگ و مرچنگای دریایی که میخورن هستن. دومی: اَی آره. خدایا چین حذف بشه. چین حذف بشه. ( یک ساعت بعد) اولی: خدایا چین حذف بشه... صدای فریاد اولی: چین حذف شد. چین حذف شد. دومی: اَه. چقدر داد میزنی. چه گیری دادی به چین آخه. اولی: ببین من احساس میکنم فوتبالمون تو آسیا ایندفعه بین اول تا چهارم میشه. دومی: نگاه عاقل اندر سفیه به این معنی که بسه دیگه. من و تورو چه به این حرفا آخه. کلی بدبختی دارم. گیر دادیا. اولی: سرخوشانه با دیگران هم احساس عجیب(از این نظر عجیب که در یک احساس چهار احتمال را همزمان مطرح می کند.!) اول تا چهارمی اش را در میان میگذارد./!
